25 Σεπ 2009

Black & White


Black & White. Έτσι ονόμασα τον πίνακα αυτόν πριν δύο χρόνια, όταν τον ζωγράφισα. Όχι, μην βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα. Δεν είμαι ζωγράφος, απλώς μ' αρέσει να εκφράζομαι μ' όποιον τρόπο μπορώ και πειραματίζομαι με διάφορα μέσα έκφρασης κατά καιρούς. Ένα από τα αποτελέσματα αυτού του εγχειρήματος, είναι ο πίνακας που βλέπετε. Το μαύρο με το λευκό μπερδεύονται, συμβολίζοντας στιγμές του χθες και καταλήγουν στο λευκό που μας περιμένει στην επόμενη γωνία του σήμερα, του αύριο. ''Όλοι έχουμε παρελθόν. Όλοι έχουμε κάτι μαύρο που θέλουμε να ξεχάσουμε ή κάτι λευκό που αναπολούμε. Η μαγκιά όμως είναι αλλού. Να κυνηγάμε πάντα το λευκό, που μας επιφυλάσσει στο μέλλον. Γιατί...εμείς φτιάχνουμε το μέλλον μας. Σωστά;''

Κάτι ακόμη που μ' αρέσει πολύ, είναι να κάνω πρωτότυπα δώρα. Και τι πρωτότυπο από ένα δώρο, που το έχουν δημιουργήσει τα ίδια μας τα χέρια; Εμπνευσμένος λοιπόν από μια σκηνή της ταινίας ''Μην φεύγεις - 504 χλμ βορειοδυτικά της Αθήνας'' - την οποία είχα αναρτήσει πριν μερικούς μήνες - ζωγράφισα αυτόν τον πίνακα και τον χάρισα πριν δύο χρόνια σε μια πολύ καλή μου φίλη, η οποία ετοιμαζόταν να κυνηγήσει το δικό της όνειρο, το δικό της ''λευκό''. Κι επειδή στη ζωή δεν μας ανήκει τίποτα, καλό είναι ό,τι κατακτάμε να το χαρίζουμε!

22 Αυγ 2009

Wonderful world

Παρηγοριά και παρέα η μουσική, στον ''υπέροχο κόσμο'' που ζούμε!
Αφιερωμένο στους αχόρταγους οικοπεδοφάγους, που χαζεύουν τρώγοντας ποπ κορν, σε οθόνη πλάσμα, τα δελτία ειδήσεων και τα κατορθώματα τους.
Με τις υγείες τους!

5 Απρ 2009

Να κυνηγάς πάντα το λευκό σου...



''Είναι πολύ δύσκολο ν' αφήνεις πίσω το παρελθόν σου, ειδικά όταν έχεις ζήσει τόσο έντονες στιγμές...''

''Αν η ζωή ήταν χρώμα, τι χρώμα θα 'ταν; Γκρι.
Όλοι έχουμε παρελθόν. Όλοι έχουμε κάτι μαύρο που θέλουμε να ξεχάσουμε ή κάτι λευκό που αναπολούμε.
Η μαγκιά όμως είναι αλλού...

Να κυνηγάμε πάντα το λευκό... που μας επιφυλάσσει στο μέλλον.

Γιατί...εμείς φτιάχνουμε το μέλλον μας. Σωστά;''

''Να κυνηγάς πάντα το λευκό σου...
...και να διώχνεις με πέτρες το μαύρο σου... έτσι κάνω εγώ''

1 Φεβ 2009

70 Χρόνια Ελληνική Ραδιοφωνία - Ζάππειο Μέγαρο


''Εβδομήντα χρόνια μετά, η Ελληνική Ραδιοφωνία επιστρέφει στο Ζάππειο και στο χώρο απ’ όπου μεταδόθηκε η πρώτη εκπομπή με μια μεγάλη Έκθεση που αφηγείται την ιστορία του ραδιοφώνου στην Ελλάδα. Οδηγός το πολύτιμο αρχείο της Ραδιοφωνίας που μας ταξιδεύει από το χτες στο σήμερα, αλλά και στο αύριο του μέσου, αφού η έκθεση καταλήγει στο ψηφιακό μέλλον του ραδιοφώνου.

Η μεγάλη έκθεση στο Ζάππειο για τα 70 χρόνια της Ελληνικής Ραδιοφωνίας παρατείνεται μέχρι τις 8 Φεβρουαρίου. Πάνω από 90.000 άνθρωποι έχουν επισκεφτεί την έκθεση, προλαβαίνετε κι εσείς να ζήσετε αυτή τη μοναδική "ραδιοφωνική" εμπειρία. ''

Στο χώρο της έκθεσης, κάθε επισκέπτης μπορεί να ηχογραφήσει τη δική του εκπομπή στα στούντιο που έχουν στηθεί. Οι καλύτερες εκπομπές θα βραβευθούν και θα μεταδοθούν από τα προγράμματα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, ενώ όλες τις εκπομπές μπορείτε να τις ακούσετε και στο http://www.ellinikiradiofonia.gr/ekpompes.php.

Φυσικά δεν θα μπορούσε η χάρη μου να λείψει από μια τέτοια εκδήλωση. Αν και βρέθηκα μόνο για λίγες ημέρες στην Αθήνα, την περίοδο της έκθεσης, (καθώς η ''μαμά πατρίδα'' με κρατά μακρυά) δεν έχασα την ευκαιρία να την επισκεφτώ και να ηχογραφήσω μια ραδιοφωνική εκπομπή. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παρευρεθώ στις παράλληλες εκδηλώσεις που έλαβαν μέρος και η πρώτη μου επίσκεψη,τον Δεκέμβρη κράτησε πολύ λίγο. Σε λίγες ώρες πετάω για Αθήνα και σίγουρα θα περάσω άλλη μια βόλτα.

Είναι σημαντική η ευκαιρία που δίνεται σε κάθε επισκέπτη να ζήσει την μαγευτική εμπειρία του ραδιοφώνου, ενώ αυτό που βρίσκω πολύ ενδιαφέρον είναι ότι αρκετοί μαθητές - οι μελλοντικοί σταρ του ραδιοφώνου - κατά τη διάρκεια των σχολικών εκδρομών τους, επισκέφτηκαν την έκθεση και ηχογράφησαν τις εκπομπές τους.

Αυτό που αναδύεται μέσα από αυτή την κίνηση, είναι η ανάγκη των παιδιών να εκφράσουν όσα τους απασχολούν, από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις εγκαταστάσεις του σχολείου τους, τα πρόσφατα επεισόδια αντιεξουσιαστών στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα, μέχρι τα συλλυπητήρια προς την Ε.Παπαρίζου για τον χαμό του πατέρα της. Υπάρχει λοιπόν ανάγκη για ελεύθερη έκφραση και επικοινωνία.

Είναι κάτι που λείπει από τα ΜΜΕ της εποχής μας, που μόνο ''σκουπίδια'' παρουσιάζουν και ειδήσεις περί του κρεβατιού δήθεν πετυχημένων κοσμικών; Μήπως θα έπρεπε να δίνεται πιο συχνά η ευκαιρία, να ακούγεται ζωντανά η φωνή των παιδιών αυτών ή θα πρέπει να περιμένουμε πότε θα φτάσουν στο σημείο να καίνε και να τα σπάνε όλα για να τα προσέξουμε;

Μπράβο λοιπόν στην Ερτ και μπράβο στους εκπαιδευτικούς τους, που τα παρότρυναν να ετοιμάσουν μια εκπομπή και να την παρουσιάσουν. Σίγουρα κάποια από αυτά τα παιδιά, θα τα ακούμε σε λίγα χρόνια από τους ραδιοφωνικούς μας δέκτες...

1 Νοε 2008

Τελικά η ζωή είναι πολύ γενναιόδωρη!




Ευγνωμοσύνη
Ναι, ευγνωμοσύνη!
Αυτό θέλω να εκφράσω

Είμαι ευγνώμων γι' αυτά που ήρθαν
γι' αυτά που έφυγαν και θα ξανάρθουν
γι' αυτά
που έφυγαν και δεν θα ξανάρθουν ποτέ
και γι' αυτά που δεν ήρθαν και δεν γνώρισα

Πράγματα και ανθρώπους
Αφήνοντας πίσω
Ναι, αφήνοντας πίσω τι;
Μα τον καλύτερο εαυτό μας!

Και πως να μην νιώθεις ευγνώμων προς τη ζωή
όταν τα πράγματα έρχονται έτσι όπως τα εύχεσαι
Με τα εύκολα και τα δύσκολα τους
αλλά δεν παύουν να έρχονται έτσι όπως τα θες
Όντας μόνος, αλλά και με παρέα
Με μουσική, αλλά και σιωπές
Με ήλιο, αλλά και βροχή

Είναι οξύμωρο, ε;
Ναι, αλλά μ' αρέσει.

Είναι όμορφο να αφήνεις τα πράγματα να ρέουν
να κυλούν και να εμπιστεύεσαι τη ζωή...

Ναι, τη ζωή!

Να την εμπιστεύεσαι και να νιώθεις
πληρότητα και ηρεμία
έχοντας ένα γαλήνιο χαμογελαστό πρόσωπο
νοιώθοντας ασφάλεια,
όπως όταν ήσουν μωρό, παίζοντας μέσα στην κούνια
΄Η όταν ήσουν παιδί
Ναι, θυμάσαι;

Τότε που έπλαθες την πλαστελίνη και έκανες όνειρα
Που έκανες φούσκες φυσώντας στο σαπουνόνερο
Πίστευες πως μια μέρα θα τα υλοποιήσεις όλα
Ήσουν σίγουρος μην ξέροντας το γιατί,
γνωρίζοντας όμως τα πάντα,
απλώς εμπιστευόμενος τη ζωή,
γι' αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε πως...

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΗ

Γεια χαρά!


5 Ιουν 2008

Το πάρτυ των Πειρατών...στο BIOS!


Τετάρτη και Πέμπτη 11 και 12 Ιουνίου
από τις 8.30 μέχρι τις 02.30 μετά τα μεσάνυχτα
BIOS, Πειραιώς 84

Το party των Πειρατών του Μικρού Πολυτεχνείου είναι γεγονός!
Μετά τις δύο πολύ επιτυχημένες βραδιές στο Δεύτερο Πρόγραμμα, θα γιορτάσουμε το κλείσιμο της 'σχολικής' μας χρονιάς παίζοντας μουσική στο Club Bios!

Όλοι οι Πειρατές βάλαμε χρήματα, για να στείλουμε τον DJ του Bios να κάνει διακοπές, στη Χαβάη... (Θωμά είσαι σπίτι?? ...Μην τον ψάχντετε! Δεν είναι σπίτι...)!

Για δύο βραδιές, λοιπόν, oι αγαπημένοι σας Πειρατές, ανά 15 λεπτά θα διαδέχονται ο ένας τον άλλον στα decks. Θα χαρούμε πολύ να έρθετε εκεί, να σας δούμε από κοντά, να συζητήσουμε για τα όσα ακούστηκαν από τη συχνότητα του Δεύτερου Προγράμματος και να περάσουμε μια γιορτινή καλοκαιρινή βραδιά!

Το πρόγραμμα των DJ sets έχει ως εξής:

Τετάρτη 11/06

20.45 Ιωάννα Τσάρπα
21.00 Αγγελική Μαθιουδάκη
21.15 Λόλα Σπετσιώτη
21.30 Φωτεινή Βασιλοπούλου
21.45 Έλενα Βουβάκη
22.00 Άγγελος Έλληνας
22.15 Ρόζα Μπάλλα
22.30 Χρυσάνθη Κάντζιου
22.45 Χριστίνα Ιωάννου
23.00 Χρύσα Πλακιώτη
23.15 Φωτεινή Παλαιγεωργίου
23.30 Νότα Κώστογλου
23.45 Μαρία Μακαρώνα
00.00 Μίνα Μακρινού
00.15 Ειρήνη Κάτηρα
00.30 Γιάννης Κούσης
00.45 Σοφία Ζαφείρη
01.00 Ερμιόνη Καραχάλιου
01.15 Ειρήνη Πορτάλιου
01.30 Άννα Τριανταφύλλου
01.45 Δήμητρα Νίκα

Πέμπτη 12/06

20.45 Νάσος Σπυράκος
21.00 Χρήστος Κωτσέλης
21.15 Αλεξία Παναγοπούλου
21.30 Στέφανος Βαρελάς
21.45 Γιάννα Γλαμπεδάκη
22.00 Παναγιώτης Μακαρές
22.15 Μυρτώ Μυρίσα
22.30 Αποστόλης Παπαλεξίου
22.45 Αποστόλης Στάικος
23.00 Νεκταρία Τσούμπα
23.15 Χρήστος Χατζόπουλος
23.30 Έλενα Λιδωρικιώτη
23.45 Μαρία Τριπολίτου
00.00 Όλγα Σκούρτη
00.15 Βιβή Σκλαβούνου
00.30 Εύα Τσακού
00.45 Κατερίνα Καλαιτζίδου
01.00 Διονύσης Φιλόπουλος
01.15 Θανάσης Ακάλεστος
01.30 Χρήστος Μπάκας
01.45 Αλέξανδρος Κουρογιάννης
02.00 Δημήτρης Κεσσές

Be there!!!

4 Ιουν 2008

Οι Πειρατές στο Δεύτερο! Αξέχαστη εμπειρία...

΄΄...Εύχομαι να έχετε ένα υπέροχο βράδυ και να θυμάστε πως η ζωή, είναι πολύ γενναιόδωρη! Γεια χαρά...! ΄΄

Αυτές ήταν οι τελευταίες λέξεις, με τις οποίες έκλεισε η χθεσινή εκπομπή, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7!
Λέξεις γεμάτες χαρά και ευγνωμοσύνη!

Χαρά διότι κάτι που ονειρευόμουν από παιδί, έγινε πραγματικότητα! Ναι, ήμουν στον αέρα, μπροστά σε ένα μικρόφωνο, ενώ με ακούγανε στα FM από Κρήτη μέχρι Έβρο (για να μην μιλήσω για την διαδικτυακή αναμετάδοση!)!
Και ευγνωμοσύνη, για τη γενναιοδωρία της ζωής, η οποία σου δίνει απλόχερα, αυτό που...πραγματικά θέλεις!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ και μπράβο τους, σε όλους τους Πειρατές, ειδικά σε όσους ήταν εκεί στο στούντιο, στους ακροατές, στον κο Πάνο Χρυσοστόμου για την ψυχολογική υποστήριξη, αλλά και στον ηχολήπτη μας Δημήτρη Καλοστίπη (...τον οποίο στην αποφώνηση τον απεκάλεσα ''Καλοσπίτη''... άλλωστε ήταν τέλειος οικοδεσπότης στο στούντιο του Δεύτερου...)!

Το πιο μεγάλο ευχαριστώ το οφείλουμε όλοι, στον Δάσκαλό μας!
Γιώργο να ξέρεις πως η θετική μας σκέψη, θα σε ακολουθεί πάντοτε!
Είναι υπέροχο να δίνεις την ευκαιρία σε ανθρώπους, να πραγματοποιήσουν τ' όνειρό τους!
Σίγουρα έχεις μια θέση στη καρδιά όλων των Πειρατών!

19 Μαΐ 2008

Είμαστε στον αέρα...του Β' Προγράμματος 103,7 FM!!!

ΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΚΥΡΙΕΥΟΥΝ
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 103.7
ΞΑΝΑ!


Δευτέρα 2 και Τρίτη 3 Ιουνίου από τις 20.00 έως τις 03.00
Στο ξεκίνημα του καλοκαιριού, το Β’ Πρόγραμμα 103.7 κλείνει πονηρά το μάτι στους πειρατές του Μικρού Πολυτεχνείου και τους καλεί να «κάνουν παιχνίδι» από αέρος, ζωντανά, στις 2 και 3 Ιουνίου από τις 8 το βράδυ έως τις 3 μετά τα μεσάνυχτα.

Τι είναι όλο αυτό; Ένα ραδιοφωνικό πείραμα στο οποίο πρωταγωνιστούν 29 νέα παιδιά που, χωρίς προηγούμενη επαγγελματική εμπειρία, θα διαδέχονται ανά 30 λεπτά το ένα το άλλο στο μικρόφωνο και την επιλογή της μουσικής με ήχους που θα αγγίζουν ολόκληρο το φάσμα της ελληνικής δισκογραφίας αλλά και τη world music, τη jazz, την electronica, την pop και το rock. Ειδικά για αυτά τα δύο βράδια η ροή στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7 θα είναι τέτοια, ώστε κάθε ημίωρη εκπομπή θα έρχεται σε άμεση μουσική αντίθεση με την προηγούμενη και την επόμενή της.

ιστορικό: Οι 24 «πειρατές-παραγωγοί» συμμετείχαν στο Εργαστήριο Παραγωγής Ραδιοφωνικής Εκπομπής που γίνεται κάθε χρόνο στο Μικρό Πολυτεχνείο και παρουσίασαν δύο Βραδιές Ραδιοφώνου στο club BIOS στις 16 και 17 Απριλίου, όπου δημιούργησαν ένα ζωντανό Ραδιόφωνο που εξέπεμπε αποκλειστικά και μόνο στο χώρο του club. Με ανάλογο τρόπο, οι «μουσικοί παραγωγοί» θα κλείσουν τη «σχολική» χρονιά τους και πάλι στο BIOS στις 11 και 12 Ιουνίου.

Δευτέρα 2 και Τρίτη 3 Ιουνίου, από τις 8 το βράδυ έως τις 3 το πρωί, οι πειρατές του «Μικρού Πολυτεχνείου» αφιερώνουν και πάλι τις εκπομπές τους στους απανταχού ερασιτέχνες !!! Συντονιστείτε στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7 !!!

Το πρόγραμμα πιο συγκεκριμένα θα είναι ως εξής:

ΔΕΥΤΕΡΑ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ

20.00 Αποστόλης Στάικος (ελλ.)

20.30 Φωτεινή Παλαιγεωργίου (eclectic)

21.00 Ιφιγένεια Κονδύλη (world)

21.30 Μιχάλης Δελαβίνιας (ελλ.)

22.00 Ειρήνη Βικεντίου (soft rock)

22.30 Αθηνά Καστρινάκη (ελλ./world)

23.00 Άγγελος Έλληνας (eclectic)

23.30 Χριστίνα Ιωάννου (ελλ.)

00.00 Φαίη Σπαθή (jazz / world)

00.30 Έλενα Λιδωρικιώτη (ελλ.)

01.00 Γιάννης Κούσης (rock)

01.30 Εύα Τσακού (ελλ.)

02.00 Ηλίας Σκενδελίδης (rock)

02.30 Νικολέτα Κοστάντε (κλασική)


ΤΡΙΤΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ

20.00 Γεωργία Βουδούρη (ελλ.)

20.30 Πωλίνα Μακαμιτζόγλου (world)

21.00 Αποστόλης Παπαλεξίου (soft rock)

21.30 Ειρήνη Σκριμιζέα (ελλ.)

22.00 Δήμητρα Νίκα (eclectic)

22.30 Νίκος Καλλιάνης (ελλ.)

23.00 Μάριος Καρέντζος (rock/ελλ.)

23.30 Βίκη Λούλη (ελλ.)

00.00 Όλγα Σκούρτη (rock)

00.30 Κατερίνα Καλαϊτζίδου (pop)

01.00 Γιώργος Νικητόπουλος (ελλ.)

01.30 Δημήτρης Κεσσές (electronica)

02.00 Ειρήνη Κατηρά (rock/metal)

02.30 Θανάσης Ακάλεστος / Διονύσης Φιλόπουλος (soft rock/jazz)

20 Απρ 2008

Τα Παιδιά της Χορωδίας - Les Choristes (The Chorus)


Σάββατο βράδυ απόψε και είπα να μην βγω έξω. Άλλωστε είχα βγει το μεσημέρι για κάτι δουλειές και γύρισα κουρασμένος σπίτι,όχι τόσο από όσα έκανα αυτή την εβδομάδα, αλλά από σκέψεις. Σκέψεις και ξανά σκέψεις! Συνήθως όταν με πιάνω σε τέτοια φάση, έχω έτοιμη τη λύση...ότι πιο χαλαρωτικό' να δω μια ταινία μόνος στο σπίτι...

Από κει λοιπόν κι ο τίτλος του post. Πρόκειται για μια ταινία Γαλλικής παραγωγής με τίτλο ''Τα παιδιά της χορωδίας''. Συγκλονιστική! Κι όχι τόσο λόγω σκηνοθεσίας,casting, φωτογραφίας κτλ που διαβάζουμε σε διάφορες κρητικές ταινιών, αλλά λόγω του μηνύματος που θέλει να περάσει..ή μάλλον των μηνυμάτων!


Πρόκειται για ένα ίδρυμα παιδιών με επιθετική συμπεριφορά,όπου η πειθαρχία και η αυστηρή τιμωρία κάθε 'κακής' πράξης κυριαρχεί. Ένα περιβάλλον όπου τα πάντα κρίνονται,δεν υπάρχει κανένα είδος ελευθερίας έκφρασης, ούτε κάτι δημιουργικό. Εκπαίδευση και εκπαίδευση, από ανθρώπους εγκλωβισμένους στις προσωπικές δυσκολίες τους. Ένας χώρος που το συναίσθημα είναι ανέκφραστο και συνήθως είναι το γνωστό ζεύγος, θυμός-φόβος.

Κάποια στιγμή όμως έρχεται στο ίδρυμα αυτό, ένας επόπτης-πρώην δάσκαλος μουσικής, με καλή καρδιά και πάνω απ' όλα δοτικότητα. Ένας άνθρωπος που κοιτούσε μόνο τα θετικά στοιχεία των παιδιών και προσπαθούσε να τα αναδείξει με κάθε τρόπο' όπως λέει κι ο Goleman με μεγάλο δείκτη Συναισθηματικής Νοημοσύνης (EQ). Ένας άνθρωπος που τους έμαθε τι είναι ''όρια'' και τι ''ευθύνη'', με βιωματικό τρόπο, για να μπορέσει να τους δείξει στη συνέχεια τoν δρόμο προς την ελευθερία. Γιατί η ελευθερία άλλωστε πατάει σε δύο πόδια, την ελεύθερη βούληση και την προσωπική ευθύνη. Όλα αυτά κατάφερε να τα υποδείξει στα παιδιά, καταρρίπτοντας τον κανόνα του στρυφνού, δύστροπου Διευθυντή του ιδρύματος: 'Δράση-Αντίδραση'. Ένας νόμος που μόνο θυμό γεννάει.

Όλα αυτά λοιπόν είχαν σαν αποτέλεσμα, τα παιδιά αυτά, που ήταν μέσα στην αντιδραστικότητα και που δεν μπορούσε κανείς να τα δαμάσει, να περάσουν από την παραβατικότητα στην παραγωγικότητα (όπως λέει και ένας πολύ δικός μου άνθρωπος), καθώς δημιούργησαν μια χορωδία μέσα από την οποία ανέδειξαν τα ταλέντα τους. Κι αυτό οφειλόταν στην συμβολή του νέου τους δασκάλου, που βρήκε τα θετικά στοιχεία του καθενός και τα έσυρε στην επιφάνεια. Ένας πραγματικός ηγέτης.

Με συγκλόνισε, διότι είδα σε εικόνα και κίνηση, κάποια προσωπικά βιώματα και καταστάσεις, ενώ ταυτόχρονα πήρα απαντήσεις για ερωτήματα που είχα. Και στο σημείο αυτό, να ευχαριστήσω τον άνθρωπο που, με το δικό του μοναδικό τρόπο, με βοήθησε σε πολλές δύσκολες στιγμές, αναδεικνύοντας και βοηθώντας με να δω τα δικά μου θετικά στοιχεία. Μιλάω για την καθηγήτριά μου τη Βούλα, την οποία θεωρώ σαν δεύτερη μητέρα μου, μιας και από τη στιγμή που τη γνώρισα και μετά νιώθω ότι ξαναγεννήθηκα. Είναι ο άνθρωπος που με δίδαξε να απολαμβάνω κάθε στιγμή της ζωής και να πιστεύω στο ότι ''είμαστε αυτό που δίνουμε''. Αυτό είναι και το μήνυμα της ταινίας αυτής.